معیشت و فرزند آوری ۲
1. وضعیت بحرانی جمعیت در ایران
- نرخ باروری از 6.14 به 1.7 کاهش یافته (پایین‌تر از نرخ جایگزینی 2.1)
- پیش‌بینی کاهش جمعیت به 57-70 میلیون تا 1470 شمسی
- افزایش سهم سالمندان به 32-40% جمعیت
- خطر ورشکستگی صندوق‌های بازنشستگی (نسبت حق بیمه به مستمری 1:1 شده است)
2. عوامل کاهش فرزندآوری
- سیاست‌های کنترل جمعیت دهه 60
- تغییر ذائقه فرهنگی (شعار "فرزند کمتر، زندگی بهتر")
- مشکلات اقتصادی (مسکن، اشتغال، تورم)
- ترس از آینده مالی و تربیتی فرزندان
3. پیامدهای منفی
الف) سطح کلان:
- کاهش نیروی کار و نیاز به جذب مهاجر
- افزایش هزینه‌های درمانی سالمندان
- کاهش نوآوری و رشد اقتصادی
ب) سطح خانواده:
- افزایش هزینه‌های تربیت تک‌فرزندان
- کاهش انعطاف‌پذیری در بحران‌ها
- فشار مالی سالخوردگی بر فرزندان
4. راهکارهای پیشنهادی
1. سیاست‌های مسکن:
- الگوی پیامبر در مدینه: واگذاری زمین به مردم
- انتشار صکوک مسکن برای پس‌انداز بلندمدت
- کمک‌های بلاعوض به نیازمندان
2. اصلاح نظام آموزشی:
- تأکید بر مهارت‌آموزی به جای تحصیلات صرف
- ایجاد بازارچه‌های دانش‌آموزی
- استفاده از فضای مجازی برای اشتغال‌زایی
3. فرهنگ‌سازی:
- بازتعریف ارزش‌های دینی درباره فرزندآوری
- تغییر گفتمان رسانه‌ای
- الگوبرداری از کشورهای موفق (مثل هند)
4. مسئولیت‌پذیری چندسطحی:
- مشارکت فرد، خانواده، خویشاوندان، جامعه و دولت
5. نتیجه‌گیری.
بحران جمعیت ناشی از مدیریت نادرست است، نه خود جمعیت. با ترکیب سیاست‌های اقتصادی هوشمند و بازگشت به ارزش‌های دینی می‌توان این چالش را به فرصت تبدیل کرد. تأکید بر همکاری تمام سطوح جامعه و اجرای سریع راهکارهای عملی ضروری است.
نکته پایانی: تغییر ذائقه فرهنگی نیازمند زمان است، اما با عزم ملی و الهام از سیره پیامبر و ائمه می‌توان بر این چالش غلبه کرد.
شما می توانید فیلم این برنامه را اینجا ملاحظه فرمایید
شما می توانید صوت این برنامه را اینجا ملاحظه فرمایید
لینک این برنامه در آپارت
- برای ارسال دیدگاه وارد شوید.
