سیاست‌های نظام، جشن نیکوکاری نیست!
هادی قطبی
«اصلاح‌طلبان اصلی‌ترین سرمایه اسرائیل در ایران هستند»، این جمله‌ای است که نتانیاهو درباره اصلاح‌طلبان به کار برد؛ و متاسفانه تجربه نشان داده در سیاست داخلی و خارجی جمهوری اسلامی ایران، مواضع برخی اصلاح‌طلبان همواره با مواضع آمریکا و اسرائیل همخوان و همسو بوده است.
به عنوان مثال زمانی که آمریکا و متحدان غربی و عبری و عربی برای اشغال سوریه و علیه محور مقاومت هم‌دست شده بودند، مدعیان اصلاحات فریاد برآوردند که «چرا باید خرج سوریه شویم؟! ما جوانانمان را از سر راه نیاوردیم که به این راحتی کشته شوند و....»؛ در حالی که به اعتراف و تصریح سران آمریکایی از جمله هیلاری کلینتون در کتاب «انتخاب سخت»، ساخت و تقویت گروه تروریستی داعش با هدف اشغال ایران صورت گرفته است. و از سویی، حفاظت از جان و مال و نوامیس مردم مسلمان منطقه به ویژه اگر پای منافع ملی نیز در میان باشد، برای جمهوری اسلامی ایران یک تکلیف دینی و ملی و انسانی بود.
با این‌حال طیف مشخصی از اصلاح‌طلبان که بویی از عزت و غیرت ایرانی و اسلامی نبرده بودند، اسارت و قتل عام زن و کودک را که خواست آمریکا بود ترجیح داده و با دشمن درجه یک و اصلی ایران اسلامی همسو شدند و فریاد برآوردند که چرا باید جوانانمان را برای مقابله با داعش به سوریه و عراق اعزام کنیم؟! چرا باید این‌همه برای عراق و سوریه هزینه کنیم؛ مگر خود ما فقیر نداریم؟! گویی این سیاست نظام اسلامی، جشن نیکوکاری است؛ در حالی که ملاک ارزیابی یک رفتار سیاسی مطابقت یا عدم تطابق آن امنیت ملی، قدرت ملی، اهداف ملی و منافع ملی است. این اقدام در واقع دفاع از جان و مال و ناموس ملت ایران است.
دقیقا بر همین اساس امروز جمهوری اسلامی ایران علیه طالبان وارد جنگ نمی‌شود تا به جنگ مذهبی و قومی قبیله‌ای افغانستان دامن نزند و خون شیعه و سنی محفوظ بماند. این همان توطئه آمریکایی‌ها پس از خروجش از افغانستان، درباره سرنوشت منطقه است، که با این موضع ایران خنثی می‌شود.
اگر اصلاح‌طلبان خیلی بر موضوع خود اسرار دارند و مایل به حضور در جنگ افغانستان هستند می‌توان روی پیشنهاد آن عزیز انقلابی هم تامل کرده و یک تیپ نظامی تشکیل داده و به افغانستان اعزام شوند تا خواسته آمریکا و غربزده‌ها روی زمین نماند...
- برای ارسال دیدگاه وارد شوید یا ثبت نام کنید .
