مبانی بانکداری اسلامی / قراردادها

شما اینجا هستید

 مبانی بانکداری اسلامی / قراردادها

در ادامه سلسله برنامه‌های بانکداری اسلامی، امروز به بررسی سه قاعده فقهی مهم می‌پردازیم:  
۱. قاعده اقدام  
۲. قاعده لاضرر  
۳. قاعده تسلط مردم بر اموال خود (الناس مسلطون علی اموالهم) 

 ۱. قاعده اقدام  
- تعریف: اگر شخصی با آگاهی کامل به شرایط یک قرارداد (حتی اگر به ضرر خود باشد) اقدام به امضا کند، ملزم به رعایت آن شرایط است.  
- مثال: در قراردادهای بانکی، مشتری با امضای قرارداد، تمام شروط (مانند سود بانکی یا جریمه‌های تأخیر) را پذیرفته و نمی‌تواند بعداً به استناد ضرر، آن‌ها را رد کند.  
- استثنا: تنها شروطی که مخالف شرع باشند (مانند ربا یا اجبار به ترک واجبات) باطل هستند.  

۲. رابطه قاعده اقدام با قاعده لاضرر  
- تعارض ظاهری: قاعده لاضرر می‌گوید: «هیچکس نباید به خود یا دیگران ضرر بزند»، اما قاعده اقدام می‌گوید: «اگر با علم اقدام کنی، باید پایبند باشی».  
- حل تعارض: قاعده اقدام حاکم بر لاضرر است؛ یعنی اگر شخص با آگاهی به ضرر احتمالی، قراردادی را بپذیرد، دیگر نمی‌تواند به قاعده لاضرر استناد کند.  
  - مثال: اگر مستأجر با آگاهی به شرط «منع مهمان» خانه را اجاره کند، نمی‌تواند بعداً بگوید این شرط ظالمانه است. 

 ۳. قاعده تسلط بر اموال (الناس مسلطون علی اموالهم)  
- تعریف: افراد در چارچوب شرع، حق هرگونه تصرف در اموال خود را دارند (مانند فروش، اجاره، هبه).  
- محدودیت: این تسلط مطلق نیست و نباید خلاف شرع باشد (مثلاً رباخواری یا اتلاف مال).  
- مثال: شما می‌توانید خانه خود را به هر قیمتی بفروشید، اما نمی‌توانید قرارداد ربوی منعقد کنید. 

 نکات کلیدی:  
- انصاف در قراردادها: برخی شروط بانکی ممکن است یک‌جانبه و غیرمنصفانه باشند، اما اگر مشتری با آگاهی آن‌ها را پذیرفته باشد، از نظر شرعی الزام‌آور است.  
- تأکید بر آگاهی: بسیاری از مشتریان بدون مطالعه قرارداد را امضا می‌کنند که این می‌تواند مشکلاتی ایجاد کند.  
- قاعده انصاف: در بانکداری اسلامی، باید به سمت قراردادهای متعادل‌تر حرکت کرد که منافع هر دو طرف را تأمین کند (مثلاً اطلاع‌رسانی به ضامن در صورت عدم پرداخت مشتری).
 
 
دانلود فایل تصویری دانلود فایل صوتی / مشاهده برنامه در ایتا /

 

تصویر خبر اصلی: