صفر تا صد ماجرای "پیامک حجاب"

صفر تا صد ماجرای "پیامک حجاب"
هادی قطبی
 
«سلام،
مالک خودرو به شماره پلاک... سرنشین / راننده خودرو شما مرتکب جرم کشف حجاب شده است . لذا به منظور جلوگیری از تکرار جرم به شما تذکر داده می‌شود . پلیس امنیت اخلاقی.»
 
نگاهی به اظهارات برخی کاندیداها
سال گذشته نیز درباره ارسال این نوع پیامک‌ها، حرف و حدیث‌های مختلفی زده شد و این روزها نیز شاه‌بیت اظهارات برخی کاندیداهای ریاست جمهوری در مناظرات و گفتگوهای رسمی است که به بهانه شکسته شدن حریم خصوصی دختران و زنان عنوان می‌شود. مانند این‌که «ما باید سبک‌های متفاوت دهه۷۰، ۸۰ و۹۰را بپذیریم و به دختر خانم‌ها نباید پیامک وحشت ارسال شود. این‌که عده‌ای رعب و وحشت در جامعه  ایجاد می‌کنند و یا عده‌ای از جوانان در پارک آب‌بازی می‌کنند دستگیر می شوند. این می‌شود فرار نخبگان». یا این‌که «اصلا چه معنا دارد دختر خانمی که لیسانس گرفته، فوق لیسانس گرفته و یک عمری تلاش کرده، به او اس‌ام‌اس می‌دیم و می‌گیم که چرا تو ماشین حجابت را رعایت نکردی؟ استرس بهش وارد می‌کنیم که تا دو روز زندگیش مختل می‌شه. فراتر از اشتغال این مسائل را داریم... باید حرمتشون رو رعایت کنیم».
 
نقد و بررسی
هر نظامی در برپایی و قانونگذاری و اجرای آن، متکی بر ایدئولوژی است. نظام جمهوری اسلامی که در سال57 پایه‌گذاری شد و در 12فروردین 1358 به رسمیت شناخته شد. جمهوری اسلامی، نظامی متکی بر آرای عمومی و در چارچوب و پایه اسلام و مذهب تشیع است. از همین‌رو قانونگذار در وضع قانون و نیز مسئولان در اجرای آن، باید با توجه به مبانی اسلام و مذهب وظایف خود را انجام دهند.
از جمله احکام مسلم اسلام، رعایت حجاب و حدود شرعی در اجتماع است که بنابر فتوای مراجع معظم تقلید، اصل حجاب از ضروریات دین و مسلمات شریعت است. از همین‌رو در قانون اساسی بر رعایت آن حکم شده و رعایت آن برای تمام بانوانی که در جمهوری اسلامی ایران زندگی می‌کنند، الزامی است. همچنین بر اساس طرح صیانت از عفاف و حجاب مصوب مجلس شورای اسلامی، عدم رعایت حدود حجاب اسلامی و کشف حجاب در خودرو جریمه و مجازات به دنبال دارد. این امر شامل اقلیت های مذهبی نیز تابع حکومت بوده و باید نسبت به قوانین نظام اسلامی تمکین کنند و از هنجاری شکنی و رفتارهای ساختار شکنانه بپرهیزند.
گام‌هایی که برای الزام حجاب در ایران اسلامی برداشته شده به ترتیب عبارتند از: قانون تعزیرات(سال1362 - ماده102)، قانون رسیدگی به تخلفات و مجازات فروشندگان(سال1365 – ماده4)، قانون مجازات اسلامی(سال1375، ماده638)، قانون راهکارهای اجرایی گسترش فرهنگ عفاف و حجاب(مصوب شورای عالی انقلاب فرهنگی در سال1384).
مسلم است که اجرای قانون، نیازمند بازوان اجرایی است. در حال حاضر، مطابق ماده‌٨ و ماده‌٤ قانون نيروي انتظامي مصوب‌١٣٦٩، مبارزه با منکرات و فساد، از جمله وظايف ذاتي نيروي انتظامي جمهوری اسلامی ایران، به عنوان ضابط قوه قضائیه است. بر همین اساس هر فردی که قانون را رعایت نکند باید در برابر بی‌اعتنایی به قانون پاسخگو باشد.
هرچند کوتاهی مسئولین  25دستگاه اجرایی در فرهنگ‌سازی حجاب موجب می‌شود پای نیروی انتظامی و اعمال قانون به وسط بیاید. اما این امر باعث نمی‌شود این وظیفه قانونی نیز تخطئه و مورد اعتراض واقع شود.

قانون اخطار و پیامک حجاب
به موجب تبصره ماده۶۳۸ قانون مجازات اسلامی عدم‌رعایت حجاب شرعی در منظر عموم و در اماکن عمومی از ناحیه بانوان جرم شمرده شده و مجازات‌هایی را تعیین کرده است. همچنین در طرح "صیانت از عفاف و حجاب" مصوبه مجلس شورای اسلامی،  برای کشف حجاب در خودرو، جریمه و نمره منفی در نظر گرفته شده است. که صاحب خودرو، پس از دریافت پیامک، باید به کلانتری محل سکونت خود مراجعه و تعهد کتبی بدهد. البته درصورتی که پیامک کشف حجاب در خودرو دارای کدهای ۱۴، ۱۵، ۱۶، ۱۷، ۱۸، ۳۳ و ۳۵ باشد، باید به پلیس امنیت اخلاقی مراجعه شود. هرکدام از این کدها مربوط به موضوع متفاوتی است که باید بابت آن به پلیس امنیت اخلاقی مراجعه کرد.

• کد تخلف ۱۴ و ۱۵ : پلیس امنیت اخلاقی برای کشف حجاب در خودرو.
• کد تخلف ۱۶: پلیس امنیت اخلاقی برای پوشش نامناسب و روابط نامشروع در خودرو
• کد تخلف ۱۷: پلیس امنیت اخلاقی برای داشتن حیوان خانگی داخل ماشین یا ایجاد آلودگی صوتی 
• کد تخلف ۱۸: پلیس امنیت اخلاقی مربوط به دور دور کردن 
• کد تخلف ۳۳ و ۳۵: پلیس امنیت اخلاقی مربوط به روزه خواری در ماشین یا استعمال دخانیات   

پیامک حجاب، ابتدا شامل تذکر کشف حجاب در ماشین است که اساسا نیازی به پیگیری مالک یا راننده ندارد و تنها گوشزد و اخطاری است به مالک خودرو تا از تکرار دوباره بیحجابی در ماشین جلوگیری کند، اما درصورتی که بی‌حجابی مجددا در همان خودرو رویت شود ، پیامک بعدی با متن زیر برای وی ارسال خواهد شد:
«ابلاغیه: مالک محترم خودرو شماره... در خودرو شما جرم کشف حجاب صورت گرفته است . لذا ضمن اخطار مبنی بر عدم تکرار ، ابلاغ می گردد حداکثر ظرف مدت ۱۰روز برای رسیدگی به پلیس امنیت اخلاقی محل سکونت خود یا کلانتری های تهران بزرگ مراجعه کنید.»
 
جمع بندی
«طرح ناظر» یک مطالبه عمومی است و از نیروی انتظامی انتظار تامین امنیت و آرامش روانی دارند تا به وظیفه قانونی خویش در برخورد با هنجارشکنان در انظار عمومی و خارج از حریم خصوصی، طبق قانون برخورد قاطعانه داشته باشد.
برخلاف تصور و اظهارنظر برخی آقایان، این بدحجابی و عدم‌رعایت آن است که موجب بر هم زدن آرامش خانواده و جامعه متدینین و نیز دل‌مشغولی جوانان دختر و پسر و نخبگان کشور می‌شود. حد و مرز حریم خصوصی روشن است و هیچکس خودرو و مغازه و کوچه و خیابان را حریم خصوصی نمی‌داند. از این آقایان باید پرسید آیا استرس نداشتن فقط حق افراد هنجارشکن و قانون‌شکن است؟! آیا کسانی که می‌خواهند طبق دین و قانون و فطرت و اخلاق، حریم اخلاقی در جامعه حفظ شود حق آرامش و امنیت اخلاقی ندارند؟! آیا استرس نداشتن و امنیت روحی بیش از 220 هزار خانواده شهید انقلاب و دفاع مقدس و مدافع حرم و 570 هزار جانباز از مسلمان و غیر مسلمان، اهمیت ندارد که اینطور جلوی چشمانشان ارزش ها زیر پا گذاشته شوند؟!
با توجه به اظهارات برخی نامزدهای ریاست جمهوری1400 در دفاع از بدحجابی و بی‌حجابی و اختلاط دختر و پسر در پارک و آب‌بازی، باید از ایشان پرسید چگونه می‌خواهند قانون را رعایت کرده و بنابر اصل121 در مراسم تحلیف را به جا آورند و در پیشگاه خداوند و قرآن کریم سوگند بخورند که پاسدار مذهب رسمی کشور باشند و در ترویج دین و اخلاق بکوشند؟ این آقایان با بداخلاقی‌های انتخاباتی و اظهارات ساختارشکنانه و بر خلاف قانون، چگونه می‌خواهند مجری قانون باشند؟
آقایانی که مدعی هستند سال‌ها خدوم نظام و امام و رهبری بوده‌اند، آیا سخن مقام معظم رهبری را نشنیدند که در 14خرداد امسال فرمودند: «امام کسی نبود که به‌خاطر رودربایستی از حکم خدا منصرف شود. روزی که امام موضوع الزام حجاب در اجتماع را مطرح کردند برخی‌ها از جمله بعضی نزدیکان امام مخالف بودند اما ایشان به‌طور قاطع، دستور دین را مطرح کردند:
«مسئولیت اصلی رئیس جمهور، اجرای قانون اساسی است و نباید برای ریاست چند روزه و دلخوشی عده‌ای معلوم‌الحال، دنیا و آخرت خود را بفروشد؛ که رسول گرامی اسلام(ص) فرمود: «شَرُّالنّاسِ مَنْ باعَ آخِرَتَهُ بِدُنْیاهُ، وَ شَرٌّ مِنْ ذلِک مَنْ باعَ آخِرَتَهُ بِدُنْیا غَیرِهِ؛ بدترین افراد کسی است که آخرت خود را به دنیایش بفروشد و بدتر از او آن کسی خواهد بود که آخرت خود را برای دنیای دیگری بفروشد»(بحارالانوار، ج3، ص46).